top of page

Voor netbeheerders

Daar waar de netbeheerder vroeger vooral de taak had om de transport- en distributienetten aan te leggen en te onderhouden, energie te transporteren en de balans in het systeem te handhaven, is de netbeheerder tegenwoordig (ook) een facilitator van duurzame energie initiatieven, opereert op zee en is internationaal actief. 
 
Ook de samenleving verlangt meer van netbeheerders bij de overschakeling naar alternatieve duurzame energiebronnen zoals zon, wind en warmte. Dit kost geld en dat heeft gevolgen voor de netwerkkosten die de consument moet betalen. Daarbij komt dat de behoefte aan transportcapaciteit alleen maar toe zal nemen door nieuwe elektriciteitsvoorzieningen. Denk aan windparken op zee, zonnepanelen, laadpalen en datacentra.
​
Dit brengt mee dat het bestaande wettelijke en reguleringskader waarin de netbeheerder opereert, aanpassing behoeft. Gevoed door Europese afspraken en nationaal beleid is de energiewet- en regelgeving al geruime tijd aan verandering onderhevig. Het zogenaamde derde pakket, de Europese Verordening 714/2009, implementatie van Europese Richtlijnen 2009/72 en 2009/713 zijn allang overvleugeld door de komst van onder meer de Europese codes en het Clean Energy Package. De implementatie van laatstgenoemde krijgt vorm in de Energiewet, die op 10 december 2024 is aangenomen door de Eerste Kamer en op 1 januari 2026 in werking zal treden.
Image by Matthew Henry

Op welke wijze kan een netwerkbeheerder deelnamen aan duurzame energieprojecten?

Twijfelt u of een verbinding tot uw netwerk behoort?

Wordt u geconfronteerd met een geschil van een van uw aangesloten klanten?

Aan welke eisen moet u voldoen als u energiedata verzamelt?

Neem gerust contact op

bottom of page